Terug naar de inhoudsopgave

Terug naar de vorige pagina

Ditjes & datjes & weetjes & watjes

Het doet mij, als, relatieve, nieuweling in de redactie deugt dat men veel nut ontleend aan deze rubriek.
Uit diverse reacties uit binnen- en buitenland is gebleken dat men de rubriek daadwerkelijk leest.
Uit het binnenland is mij ter ore gekomen dat men binnen een bepaalde, niet nader te noemen muziserende,
Tislezende en zich aan de rand van de maatschappij ophoudendende, groepering bij geen van de leden ervan
meer aan hoeft te komen met zo'n archaïsch werktuig als de flessenwipper.
Vanuit het buitenland is mij verweten dat ik zeer en wel zéér onvolledig geweest ben.
Men heeft mij belooft een aanvullende tips toe te doen komen.
Bij het ter perse gaan van de Tis Winter is daat echter nog steeds niet gebeurd.
Ik wacht met smart af. Met vragen en problemen kunt U nog steeds terecht bij KLaas Zytz'n Auto
onder vermelding van "Ditjes & datjes & weetjes & watjes met Klaas Zytz'n Auto".

Nog voor het uitkomen van de Tis Herfst waren er reeds abonnees op de hoogte van het bestaan van de rubriek.
Maar omdat de vorige 'Ditjes & datjes & weetjes & watjes' reeds al een mooie lengte had zag ik mij gedwongen
een aantal van deze inzendingen te bewaren voor de Tis Winter Zo was er de volgende inzending:

"Wie heeft geschreven: Uren, dagen maanden jaren vliegen als een schaduw heen enz."
met daarbij als toevoeging: "Ach wij vinden waar wij staren niets bestendigs hier bijeen enz."

(Deze inzending werd niet ondertekend, laat staan dat er een adres bij stond.
Hoewel uw redacteur de inzending in het café toegestopt werd is hij toch wel op de hoogte
van de identiteit en alle daarbij behorende wetenswaardigheden (leeftijd, adres, geslacht, burgelijke staat,
kleur haar e.d.) betreffen-de de inzend(st)er. Maar omdat er geen toestemming gegeven is kan uw redacteur
dat hier niet vermelden. Daar uw redacteur het zeer op prijs stel om zo volledig mogelijk te zijn op ieder gebied
zou hij toekomstigge inzenders willen verzoeken om de inzendingen te ondertekenen.)

Dit was geen gemakkelijke vraag. Want hoe moet je er naar zoeken in een bibliotheek?
Maar het is gebleken dat het vinden van een antwoord vergemakkelijkt wordt door de vraag onder de aandacht brengt
van de juiste mensen. Vooral mensen die er voor gestudeerd hebben. 
 
Als ze het antwoord weten zullen ze het, met enige trots natuurlijk, meteen geven.
Als ze het niet weten zullen ze dat met enige gêne op de achtergrond houden, voor zover dat mogelijk is
als alle ogen vol verwachting op je gericht zijn. Maar de vraag blijft ze wel bij en op een gegeven moment
lopen ze tegen het antwoord op en zullen dat vol trots doorgeven.
Op deze wijze verging het in ieder geval met deze vraag. Vandaar dat ik bij deze mijn dankbetoon aan Dr. G.J. de Vries
(géén familie van de De Vries van het etymologisch woordenboek waaruit geput werd in de vorige rubriek).
Bovenstaande woorden werden aan het, ozo ge-duldige, papier toegevoegd door Rhijnvis Feith.
(Bij het horen van deze naam kon ik niet ontkomen aan de gedachte dat de inzed(st)er het antwoord reeds kende,
daar ik echter niet weet of ik de naam bekend mag maken kan ik hier verder niet op ingaan ten overstaande van mijn publiek).
Om ieders geheugen ietwat op te frissen even wat meer over deze man (1):
Hij werd geboren in 1753 en schopte het tot Nederlands letterkundige.
Als dichter was het een sentimenteel Romanticus, wat in die tijd heel normaal was.
Verder las ie veel boeken en wist er daar dan ook veel van. En omdat men in die tijd ook al niet kon bestaan
van teksten schrijven en boeken lezen was hij er burgemeester van Zwolle bij. (Zwolle!)
(Mocht de belangstelling bij de lezers zijn opgewekt dan kan de volledige tekst van het gedicht
opgevraagd worden bij Klaas Zytz'n Auto.

(1) Vrij naar de 'Kleine Winkeler Prins', achtste, geheel herziene uitgave 1964.

Wegens het succes van de cursus flesopenen op alternatieve wijze kan ik de lezers niet onthouden dat het ook mogelijk is om met andere gebruiksvoorwerpen uit het dagelijks leven kroonkurkflessen te openen. Bij gevoegde afbeelding is spreekt boekdelen. Ook met muziekinstrumenten is het mogelijk een fles open te wippen. Nu moeten de lezers niet denken dat alleen de trompet van de blaasinstrumentenfamilie geschikt is voor bovenstaand doel. Het wil natuurlijk ook met een trombone of een tuba. In het laatste geval verdient het aanbeveling een collegamuzikant om assistentie te vragen.

Het zijn zware tijden voor muzikanten en daar een gerucht de ronde doet dat een groot deel van de abonnees
denkt dat dit een beroep is waarvan te leven zou zijn, lijkt het me niet overbodig om af en toe aandacht te besteden
aan hergebruik van gebruiksartikelen. Het voordeel van hergebruik is dat het artikel al eens aangeschaft is en dat het
een geheel andere functie kan krijgen nadat het kapot gegaan is, zodat het artikel dat die functie zou kunnen hebben
niet aangeschaft hoeft te worden. Dan heb je bespaart. Of te wel je houd meer geld over om uit te geven aan drank.
Stel dat de wasmachine het begeeft, dat zijn dure krengen die toch verrekte handig zijn.
Maar als ze stuk gaan lijkt er maar een oplossingte zijn en dat is het ding bij het grof vuil zetten.
Handel echter niet te overhaast.
De wat oudere modelen, van het type voorlader, zijn namelijk uitgerust met een glazen deurtje gevat in pastic.
Dit glas is bestendig tegen de extreme temperatuursverschillen die het doen van een simpel kookwasje met zich meebrengen.
Het water - en de was - wordt eerst heet gemaakt. Als dat hete water zijn werk gedaan heeft moet de zeep
weer uit de was gespoeld worden, dat gebeurd met een grote klets koud water.
Wie kent de verhalen niet over kapot spattend glas in zulke gevallen (in een andere aflevering van deze rubriek
zal ik nog eens vertellen hoe je van een wijnfles een mooie bloemenvaas kunt maken met behulp van draadjes wol,
spiritus, vuur en koud water). Het glas van de wasmachine blijft echter heel!
Vandaar dat dhr. Ceulen, een voormalig leverancier en onderhoudsmonteur van tweedehands wasmachines,
op het idee kwam een deurtje van onherstelbare kapotte wasmachines te promoveren tot ovenschaal. En met succes!
Het verwijderen van het deurtje is eenvoudig genoeg. Je doet het open en gaat er net zolang op hangen dat de scharnier afbreekt.
Vervolgens is het nodig alles wat niet van glas is te verwijderen. Vooral alles wat van plasic is.
Smelten en ovengerechten gaan natuurlijk goed samen, plastic en eten minder (hoewel aluminium en eten nog minder goed samen gaan).
Het glas van het deurje heeft echter wel een leven achter zich in een omgeving van veel heet kalkhoudend water,
net als het binnenwerk van het apparaat daarom is het hoogst waarschijnlijk ook stuk.
Vandaar dat het zaak is de glazen bak, waar nu al wel sprake van kan zijn, eerst een tijdje geweeekt dient te worden in azijn.
Daarna kan een flinke schoonmaak beurt met diverse soorten schrobmiddelen (Jiff, Andy) en schuursponsjes geen kwaad.
Hoe meer schoonmaken hoe verder het idee van smerige onderbroeken die ooit achter het glas hebben rondgedobberd
verwijderd raakt van overheerlijke ovenschotels.

Door naar de volgende pagina